Ziekenhuis van het landschap

Een persoonlijk verslag van Gijsbert Smit

 

Het eiland in Hurwenen is een stroomrug van kalkrijk, zandig materiaal. De hogere delen overstromen zelden en langs de hoogwaterlijn groeien veel bijzondere plantensoorten. We noemden ze reeds: veldsalie, beemdkroon, karwijvarkenskervel, cypreswolfsmelk en al die verschillende kenmerkende grassoorten zoals vossenstaart, glanshaver en zachte haver..

 

Van deze biodiverse percelen zijn  enkele in een oorspronkelijke staat behouden gebleven, andere werden omgeploegd en zwaar bemest om mais te telen. Dat de landerijen bewaard bleven is te danken aan een agrariër uit Hurwenen die weigerde kunstmest of bestrijdingsmiddelen te gebruiken op het huidige  eiland. Hij heette Tini van Doorn. Er naar gevraagd door onze enthousiaste ecoloog Cyril Liebrand legde hij uit dat hij wrak en ziek vee liet aansterken op de waard. In Tini’s visie zouden de runderen zelf de planten uitzoeken die genezing bevorderden. Deze plantenrijkdom werd gesignaleerd, gewaardeerd en resulteerde in de huidige status. De verscheidenheid aan planten neemt met het jaar toe!